Twijfels over het veranderen van mijn Instagram

Als ik op ‘over je account’ klik bij Instagram, zie ik daar de precieze datum staan waarop ik mijn account aanmaakte: 26 augustus 2012. Dat is dus al weer meer dan acht jaar geleden! Het is gek hoe snel de tijd gaat, want ik kan me het begin van Instagram nog heel goed herinneren. Ik begon iets later met actief foto’s posten dan die 26 augustus, volgens mij werd ik echt actief in 2013. 

Mijn gebruikersnaam was direct duidelijk. Ik hou enorm van boeken en thee, dus de naam booksandteacups paste voor mijn gevoel perfect. In het begin was mijn account voornamelijk een soort lifestyle account. Als je nu teruggaat op mijn account, helemaal naar de eerste foto’s, kun je het verschil nog goed zien.

Na een aantal jaar leerde ik echter over Bookstagram en veranderde ik mijn account. De precieze datum van mijn eerste Bookstagram-post is 2 mei 2016. Het was niet een hele grote verandering, want mijn foto’s waren nog steeds in dezelfde stijl: altijd een witte achtergrond en ze moesten altijd helder zijn. De belangrijkste focus was wel veranderd, namelijk boeken. Hoewel ik daarvoor al wel eens boeken fotografeerde en er hier en daar een boekenfoto was, kwamen boeken lang niet altijd terug op mijn foto’s. 

De verandering naar een Bookstagram was een echte verademing. Ik leerde zoveel nieuwe mensen kennen die allemaal dezelfde interesse als ik deelde: boeken. Daarnaast kocht ik vrijwel iedere week wel nieuwe boeken die ik via Bookstagram had ontdekt en wilde lezen. Er waren zoveel boeken waar ik nog nooit ook maar over had gehoord, die in de Bookstagram community een echt begrip waren.

Ik ben nog steeds heel dankbaar dat ik de Bookstagram community heb gevonden en voor alle lieve mensen die ik erdoor heb ontmoet. De ‘drang’ om te veranderen was er alleen al wel een stuk eerder. Ik wilde niet alleen maar foto’s maken met een witte achtergrond, ik wilde veel meer experimenteren met allerlei soorten foto’s: bijvoorbeeld foto’s van buiten, in de natuur, of geluksmomentjes met vrienden of familie in gezellige cafeetjes. Iedere keer als ik deze wilde posten op mijn account deed ik het echter niet, omdat ik vond dat het niet paste bij mijn profiel. Als ik altijd witte, heldere foto’s maakte en er kwam ineens een foto die buiten was genomen, met totaal andere kleuren, dan stond dat toch niet goed? Dus ik bedacht een oplossing: een tweede account. Mijn ‘persoonlijke’ account. De naam werd ‘livethelittlemoments’ en hier postte ik een heel ander soort foto’s, namelijk kleine momentjes die mij blij maakten. 

Maar het actief houden van twee Instagram accounts had ik nogal onderschat, want na niet al te lang begon ik op het tweede account steeds minder te posten. Booksandteacups was mijn grote account, mijn ‘hoofd’ account. Ook al vond ik de foto’s van mijn persoonlijke account vaak leuker, omdat ze spontaner waren en samengingen met herinneringen, bleef mijn focus altijd bij Booksandteacups. 

Het idee om dus helemaal te veranderen speelde al een tijdje. Ik begon steeds minder actief te zijn op Instagram en verloor het plezier in foto’s maken en posten. Mijn inspiratie raakte op. Omdat ik inactiever werd, verloor ik steeds meer volgers en interactie. Dus toen kwam daar begin september een keuze: moest ik helemaal stoppen met Instagram, of zou ik mijn hele account omgooien en focussen op wat ik leuk vond? Ik wist dat die tweede keuze wel gevolgen met zich zouden meebrengen: als ik mijn account ineens helemaal zou omgooien, zou ik nog meer ontvolgers krijgen, nog minder interactie. Maar… Instagram was al jaren een groot deel van mijn leven. Ik ben er mee opgegroeid, als het ware. Ik wilde het niet opgeven. Mijn keuze was dus gemaakt. Ik zou mijn account veranderen, zodat ik nog steeds actief kon blijven, maar wel het plezier weer terug kreeg.

De stap om mijn gebruikersnaam te veranderen was voor mij best wel groot. Na zo’n acht jaar deed ik afstand van de naam booksandteacups. Daar had ik in het begin best veel moeite mee, maar mijn nieuwe naam wist ik al vrijwel meteen: charlotteslittlecorner. Ik hoefde me niet meer te richten op maar één onderwerp of stijl, want onder ‘Charlotte’s little corner’ kan alles vallen. 

Zodra ik mijn naam veranderde en begon met mijn ‘nieuwe stijl’, was het alsof er een last van mijn schouders was gevallen. De druk die ik voelde bij booksandteacups verdween als sneeuw voor de zon en ik had weer plezier in het posten. Ja, de ontvolgers kwamen, zoals verwacht. De interactie slonk behoorlijk – en nog steeds. Maar uiteindelijk gaat het erom dat ik post wat ik leuk vind en draait het niet om die cijfertjes. 

Ik ben heel blij dat ik de keuze heb gemaakt om mijn account om te gooien. Mijn account is over de jaren heen een groeiproces geworden van wie ik ben en mijn interesses. Ik ben al die jaren opgegroeid met Instagram en ben veranderd, van een veertien jarig meisje naar nu – een volwassen tweeëntwintig jarige. Mijn account is mee veranderd. Eerst wilde ik er nog niet zo aan toegeven, ik wilde me blijven vasthouden aan booksandteacups en die fotografie-stijl, omdat ik dat kende; het was vertrouwd. Maar hoe meer ik groeide als persoon door de gebeurtenissen die ik meemaakte in mijn leven, hoe minder booksandteacups nog bij mij paste. Nu post ik ook veel andere foto’s van allerlei andere dingen die mijn interesse hebben en heb ik er weer plezier in. 

Er is alleen één dingetje waar ik over twijfel en wat ik eigenlijk wil veranderen. Mijn account is vanaf het begin af aan al Engels geweest. Ik vind Engels een superleuke taal en kan me er goed in uitdrukken, daar niet van. Ik heb het Engels zo goed geleerd door mijn account in die taal te maken en met anderen te communiceren in het Engels. Daarnaast heb ik ook een veel groter publiek ermee kunnen bereiken, want het grootste deel van mijn volgers is internationaal. Waarom zou ik dat dan willen veranderen? 

Misschien hebben jullie het al wel gemerkt door deze blogposts, maar in het Nederlands kan ik me toch veel beter uitdrukken. Logisch ook, Nederlands is mijn moedertaal. Ik ben goed in Engels, maar met Nederlands kost het toch net wat minder moeite, klinken de zinnen toch net wat meer spontaner en kan ik me gewoon veel makkelijker uitdrukken, hoef ik niet heel lang na te denken over hoe ik wil formuleren wat ik ga zeggen. 

Mijn captions op Instagram blijven daardoor vaak wat oppervlakkig, terwijl ik eigenlijk zoveel meer zou willen zeggen. Mijn verhaal blijft vaak opvallend leeg (ik post er vaak alleen in als er een nieuwe foto op mijn account staat), terwijl ik eigenlijk zoveel meer van mijn leven met jullie zou willen delen. Dus waarom doe ik het niet gewoon, waarom verander ik mijn account niet gewoon nog een keer en schrijf ik voortaan in het Nederlands?

Het antwoord is door hetzelfde dilemma als toen ik de overweging maakte mijn account te veranderen van booksandteacups naar charlotteslittlecorner: mijn volgers. Het grootste deel van mijn volgers is internationaal en verstaat geen Nederlands. Als ik ineens die switch zou maken en verder zou gaan in het Nederlands, hoeveel mensen zouden me dan nog willen volgen? Hoeveel mensen blijven er over die het zullen verstaan en begrijpen? Zou ik het dan wel moeten doen, als ik straks weer heel veel ontvolgers krijg en nog minder interactie? Moet ik anders misschien kiezen voor een soort middenweg?

Ik weet het antwoord hierop nog niet zo goed en twijfel over wat ik moet doen. Voor nu is mijn Instagram nog gewoon Engels. 

Wat vinden jullie?